Ik leef nog!

Deze kerst begon al vroeg normaal begint mijn kerst op 2e kerstdag zodat ik er zo min mogelijk van mee hoef te maken, maar dit jaar dacht ik voor het eerst in mijn leven de kerst´feeling´ te pakken te hebben en besloot samen met een vriendin naar lichtjes avond te gaan in delft! Het feest der consumptie verpakt in iets wat het al jaren niet meer is. De lucht van warme wijn en oliebollen en wafels kwamen mijn neusgaten in. Uit mijn mond kwam niet meer dan walging en´het is veels te koud voor deze onzin´ Mijn ogen werden niet langer geprikkeld door de prachtheden die dit festijn zou moeten hebben.

Ergens diep in mijn buik kwam een gevoel opzetten dat ik herkende het gevoel van teleurstelling. Waarom noemt men het nog lichtjes avond als het meer iets weg heeft van 1 grote kerstmarkt in de binnenstad van delft.

Na deze teleurstelling werd ik verplicht om naar de kerstmarkt op mijn school te gaan, met gedachte van, laat ik ook eens sociaal doen en mijn arme schoolgenoten steunen met het verkopen van pannenkoeken die al 4 dagen ervoor waren gebakken. Want ja, wie vind dat nou niet grappig om te zien. En voor je het weet. Begint het eerste kerstdag, er is niemand buiten. Iedereen is gourmetten of een veels te hoog gegrepen diner aan het voorbereiden. En wat vinden we het allemaal mooi en gezellig, en wat leven we mee met de arme kinderen die het niet zo goed als ons hebben. Terwijl jij net je buik rond hebt gegeten met vlees en andere heerlijkheden van het leven.
Ik duik na het eten meteen mijn bed in om deze verschrikkelijke dag zo snel mogelijk te laten eindigen in een droom waar ik heldhaftig de Kerstman doodknuppel.

2e kerstdag is het ergst dan begint alles weer van voor af aan, en als het een beetje tegenzit word je ook nog een gedwongen om mee te gaan naar een meubelwinkel. Waar een hypocriete vervelende verkopster je van alles probeert aan te smeren wat je helemaal niet wilt. ik grijpt naar me haren trekt eraan en krijgt wat neurotische trekjes dan opeens komt de ware aard van het beestje naar boven, en de eerst nog zo vriendelijke verkoopster zet me nu hard handig uit de winkel en verbied me ooit nog eens terug te komen.

Het is 4 uur zondagmiddag
Ik probeer mijn ogen die dichtgeplakt zijn door de resterende glittergel te openen die er na een wild avondje stappen er nog niet waren af gezweet. Ik kijk verbaasd naar mijn mobiel waar een soort van oergeluid uit komt wat niets meer met mijn wekker te maken heeft. Er verscheen een glimlach.

Ook dit jaar heb ik kerst weer overleefd.